Een medewerker wordt opgenomen in een kliniek vanwege zijn verslavingsproblematiek. Nadien is hij niet meer in staat om te werken. De verzekeringsarts van het UWV onderzoekt hem en verklaart hem voor 80-100% arbeidsongeschikt. Zijn werkgever - die wettelijk is verplicht de WAO-uitkering een jaar te betalen - tekent bezwaar aan tegen dit oordeel, maar ook de bezwaarverzekeringsarts van het UWV verklaart hem volledig arbeidsongeschikt. In de daarop volgende beroepsprocedure verklaart de rechtbank het beroep van de werkgever ongegrond. In hoger beroep houdt dit oordeel echter geen stand. Volgens de Centrale Raad van Beroep is verslaving aan verdovende middelen als zodanig
Log in of activeer deze boektitel om verder te lezen.
Om het hele document te lezen moet u eerst inloggen of deze boektitel activeren.